21. Klets maar raak.

"Niets dan holle woorden" concludeert Dalida als haar -toenmalige geheime- geliefde Alain Delon zijn zaak nog probeert te bepleiten met wollige romantiek en met ronkende zinnen aankomt zoals: "Jij bent voor mij de enige muziek die sterren doet dansen boven de duinen" en "Als je al niet bestond zou ik je uitvinden". Liefde op z'n Frans, de mannelijke variant. Klinkt sexy en goed- vinden ze zelf. Bijna poëtisch- in elk geval goed voor meermalig gebruik.
''Dank je zeer, maar hou ze maar, hoor, die sterren boven die duinen" vindt Dalida dan ook, "Geef ze maar aan een ander, die daar nog wel intrapt". 

Alain Delon, 18 augustus jongstleden overleden, was een eenzaat, die zijn liefde beter kwijt kon aan zijn honden dan bij zijn vrouwen. En daar had hij er toch veel van - een koud kunstje om ze te versieren, knappe vent die hij was- voor korte of langere tijd maar hij verliet ze altijd weer.
Soms liet hij een of meerdere kinderen bij ze achter, waarvan hij de meesten wel erkende als zijn kinderen maar degene die werkelijk een spitting image van hem was, Ari Boulogne, verwekt bij de zangeres Nico, die heeft hij nooit erkend. Wat krankzinnig was, de man keek hetzelfde, praatte hetzelfde als zijn vader. DNA test totaal overbodig.
Wat een knappe mannen, allebei, met van die doordringende ogen. Maar allebei doodongelukkig. Onveilig gehecht heet dat tegenwoordig. Dat waren ze allebei, ieder op zijn eigen manier. Zijn andere kinderen vochten voor Delons dood elkaar al de tent uit. Zij hebben dezelfde genen als hun vader en daarmee eenzelfde soort historie geërfd: drugs, criminele vriendjes, rusteloos, ongelukkig. 

Zelfs de laatste hond die Alain Delon bezat, is nu 'vaderloos'. Delon's wens was dat men de hond zou laten inslapen en samen met hem zou begraven, omdat volgens Delon de hond anders te ongelukkig zou zijn omdat zijn baas er niet meer was. Zijn kinderen beslisten anders, misschien ook onder druk van de publieke opinie, die daar schande van sprak: de hond is pas 10 jaar en kerngezond. Die kan elders nog een goed tweede leven krijgen dus geen spuitje voor hem!
Tsja...

"Que tu es belle, que tu es belle, que tu es belle" murmelt Delon aan het eind van het "Paroles".
Qu' ils étaient beaux. Maar wat kochten ze daar uiteindelijk voor?