Vroeger zag je altijd krantenbezorgers op hun ouwe fietsie de krant bezorgen. Voor dag en dauw opgestaan om brievenbussen te vullen met het laatste nieuws. In films zag je die gozers altijd schel een liedje fluiten als ze langsfietsten.
Het is echter geen kranten- maar liedjesbezorger, die vandaag mijn liedje van de dag fluitend op uw virtuele deurmat komt deponeren.
En een bijzonder fraai exemplaar liedjesbezorger, mag ik wel zeggen, deze B.I. (Kim Han-bin, geboren 22/10/1998).
Een fraai componerende, zingende en dansende exponent van hoe de regering en de amusementsindustrie de Koreaanse cultuur wil presenteren aan de rest van de wereld, dat was hij en is hij nog steeds. Mooi op het perfecte af, jong, energiek, getalenteerd.
En goed gedrild.
Echter, ook deze fris ogende jongeman kreeg te maken met drugsperikelen. Als hulpmiddel voor en bestrijding tegen de enorme druk en het gevoel van totale isolatie, waarmee dat leven als idool de vaak nog piepjonge pubers opzadelt.
Na een straf gekregen te hebben van 3 jaar voorwaardelijk, het betalen van de boetes, het verrichten van maatschappelijk werk (80 uur werken in een kindertehuis) met een proeftijd van vier jaar kon hij weer van onderaf aan beginnen in de muziekbusiness. Zijn grote talent voor muziek schrijven, productie , zang, choreografie plus een enorme vastberadenheid om er weer bovenop te komen en door te willen gaan in de muziek, deden hem vechten als een leeuw. Hij schreef het van zich af in muziek en teksten waarin hij zichzelf niet spaarde. Zo danste en zong hij zich weer helemaal terug.
In plaats van de tv aan te zetten om met Nederland in beweging mee te gymmen is het vast leuker om de choreografie van Remember me in te studeren:
No comments:
Post a Comment