Kijk alleen al naar die mond, nou...mond? Zeg maar gerust: die grote bek! Daar hadden ze, net als van die van Mick Jagger, een mooi beeldmerk voor Aerosmith van kunnen maken.
Gulzigheid. Dat zegt die mond. Brutaliteit. Grenzeloosheid. Durf. Schijt aan (bijna) alles. Humor. Zeker als je die donkere, slimme oogjes erbij betrekt, die aan weerszijden van een meisjesachtig klein neusje vol humor de wereld in kijken. Die stralen een geweldige levenslust uit, die oogjes. Levenswijsheid ook, door schade en schande opgedaan. Nou...schande? Tyler geeft niet de indruk dat hij zich waar dan ook voor schaamt. Hij niet, zeg! Hij is zelfs zéér open over zijn vele misstappen, begaan tijdens het najagen van zijn dromen. En hij is dan zo ontwapenend eerlijk daarover, dat je ze hem, onverbeterlijke scoundrel die hij nou eenmaal is, graag 'vergeeft'.
En wie zijn wij trouwens om te oordelen? En om te 'vergeven'? Precies. Wie zonder zonde is..."Crazy". Ja, dat is hij wel, Steven Tyler. Hij had, en heeft waarschijnlijk nog steeds, vele ´craze's gevoeld ergens voor. 'n Craze zo heftig dat hij soms de grens dreigde over te gaan naar 'crave' of zelfs 'grave'. Maar zijn levenskunst hield hem uiteindelijk toch aan de goede kant van de weg.
Een craze voor vrouwen, een craze voor drugs, een craze naar liederlijkheid, een craze voor muziek. De man wekt eenvoudigweg de indruk een craze te hebben voor 'het leven' an sich. Daarom is "Crazy" het liedje dat ik al de hele dag in mijn hoofd hoor.
Steven Tyler, geboren op 26 maart 1948 moet, september 2024, noodgedwongen een punt zetten achter zijn zeer succesvolle carrière als popzanger. Zijn maten in zijn band Aerosmith hebben besloten om de band dan maar in zijn geheel op te heffen omdat de stem en de persoonlijkheid van Tyler dermate uniek en bepalend is dat hij onvervangbaar is. Geen laffe ondermaatse doorstart met een andere zanger.
De som der delen valt niet meer te maken omdat een essentieel deel wegvalt.
Dat die stem van Tyler het nu pas opgeeft mag een wonder heten. Als je je stembanden vanaf 1973 bijna constant geweld hebt aangedaan door "Dream on" te zingen, schreeuwen en zelfs te krijsen, dan mag hij God op zijn blote knieën én zijn stembanden danken dat die het zo lang met hem uit wilden houden.
Hij dankte God al op zijn blote knieën voor het feit dat er in zijn voorouders een Afro-Amerikaanse bloedlijn bleek te bevinden: "Hallelujah" zei hij tegen dochter Liz, die dat uit had laten zoeken. Dat verklaarde een hoop, vond hij.
All these lines on my face getting clearer
The past is gone
It went by like dusk to dawn
Isn't that the way?
Everybody's got the dues in life to pay, yeah
I know nobody knows
Where it comes and where it goes
I know it's everybody's sin
You've got to lose to know how to win
Half my life's in books' written pages
Live and learn from fools and from sages
You know it's true, oh
All the things come back to you
Sing with me, sing for the year
Sing for the laughter and sing for the tear
Sing with me, if it's just for today
Maybe tomorrow the good Lord will take you away
Yeah, sing with me, sing for the year
Sing for the laughter and sing for the tear
Sing with me, if it's just for today
Maybe tomorrow the good Lord will take you away
Dream on, dream on, dream on
Dream until the dream come true
Dream on, dream on, dream on
Dream until your dream come true
Dream on, dream on, dream on
Dream on, dream on, dream on
Dream on, oh
Sing with me, sing for the year
Sing for the laughter and sing for the tear
Sing with me, if it's just for today
Maybe tomorrow the good Lord will take you away
Sing with me, sing for the year
Sing for the laughter and sing for the tear
Sing with me, if it's just for today
Maybe tomorrow the good Lord will take you away
''It was 1970 when a spark of inspiration became Aerosmith. Thanks to you, our Blue Army, that spark caught flame and has been burning for over five decades. Some of you have been with us since the beginning and all of you are the reason we made rock ‘n’ roll history.
It has been the honor of our lives to have our music become part of yours. In every club, on every massive tour and at moments grand and private you have given us a place in the soundtrack of your lives.
We’ve always wanted to blow your mind when performing. As you know, Steven’s voice is an instrument like no other. He has spent months tirelessly working on getting his voice to where it was before his injury. We’ve seen him struggling despite having the best medical team by his side. Sadly, it is clear, that a full recovery from his vocal injury is not possible. We have made a heartbreaking and difficult, but necessary, decision - as a band of brothers - to retire from the touring stage.
We are grateful beyond words for everyone who was pumped to get on the road with us one last time. Grateful to our expert crew, our incredible team and the thousands of talented people who’ve made our historic runs possible. A final thank you to you - the best fans on planet Earth. Play our music loud, now and always. Dream On. You’ve made our dreams come true''.
Aerosmith website
No comments:
Post a Comment