17. Zigazig ah

 

Dat was wat ze nou werkelijk wilden, The Spice Girls, getuige hun knaller van een hit in 1995, `Wannabe`: zigazig ah!.

Spice girls oftewel Gadis2 Pedis.

Pedis of pedas, hoe je het ook schrijft: pittig waren ze. En zijn ze nog. En ze hebben zich weer mijn oor in gewurmd, dankzij een huwelijk in Maleisië- vandaar Gadis2 Pedis.

Spice girls in Kuala Lumpur.
Mijn oudste dochter had op de middelbare school wat ze tegenwoordig een 'bestie' noemen, een vriendin, die, ook al zien ze elkaar heel lang niet, toch altijd de beste blijft. Zij studeerden samen af, gingen samen op kamers, op vakantie naar Mexico etcetera en deelden deze gemeenschappelijke karaktertrek: het zijn avontuurlijke vrouwen die nergens bang voor zijn. Zelfbewust en intelligent weten zij wat ze waard zijn. 

De wereld werd en is hun speeltuin. Zo woont mijn dochter nu met haar Tsjechische vriend in Portugal en haar vriendin woont in Maleisië, waar ze een Maleisische popmuzikant tegen het lijf liep. Liefde op het eerste gezicht- wat uiteindelijk uitmondde in een huwelijk, afgelopen week in Kuala Lumpur.
Van dat oosterse sprookjeshuwelijk met gamelanmuziek én een strijkje, schitterende kledij en heerlijk uitziend eten werd uiteraard in geuren en kleuren verslag gedaan op Instagram, met vele foto's en filmpjes.

Wie schetst mijn verbazing als ik daar op een filmpje 5 vrouwen een wel heel bekend dansje zie doen!? Ha! Een van de dames lijkt niet alleen maar is toch echt wel mijn dochter, vroeger tussen de schuifdeuren altijd optredend als Sporty Spice, samen met haar zus en haar nichtjes maar nu als Posh Spice, superchique in een little black dress, op high heels en met elegante gebaren het dansje van vroeger doende.
Er sluipt wel opeens, niet geheel stijlvast maar meer van deze tijd, wat twerking in- door 'Scary' en 'Baby'. 
Hilariteit en grote vreugde alom! Iedereen kent die Spice Girls nog. Na 25 jaar! Ook in Maleisië.

Dus vandaar die oorwurm, de hele dag! 

Zigazig ah! En zo is het maar net.

Zie ook: Wie denk je eigenlijk wel niet dat je bent joh?

16. A very f*%#@*' strong woman

 Dat is wat Raye is. Zegt ze zelf in dat gezellige Londonse accent van haar. Plus: she´s  a very f*%#@*" great singer as well! Zeg ik.

Ze kon alleen maar huilen toen ze afgelopen maart 2024 samen met haar oma weer het podium moest beklimmen om de zesde Brit Award in ontvangst te nemen en zoals ze zelf zei: in haar Fenditasje moest proppen. Ik hoop dat er ergens nog een big shopper rondslingerde voor die beeldjes want in zo'n Fendi tasje past alleen een zakdoekje. 

Later, even na de show, toen ze geïnterviewd werd, kwam ze nauwelijks bij uit een enorme slappe lachstuip. Ze was de eerste die zoveel BA-nominaties verzilverde: beste album, beste songwriter van het jaar, beste single, beste nieuwkomer, beste R&B act, beste Pop act. Het was een surrealistisch getinte avond voor haar, ze kon het nauwelijks behappen allemaal.

Haar jaar begon al fantastisch bij Jools Holland's Hootenanny op Oudjaar23/Nieuwjaar 2024. Eigenlijk de enige act bij Jools waar ik echt weer eens ouderwets blij van werd. Zo, die dame durft echt te zingen, zeg en kan het ook. Jazz, scat, swing, boom! En wat een spetterend charisma! Fijn hoor. 

Hier is een ouwetje van haar uit 2017, het dance/househitje waar zij op zong: "Doe maar niet net of je me kent! Want je kent me niet" met het fijne oorwurmpje: "Ooh nana yeah, don't act like you know me! You don't know me. I'm not your homie" waar ik mee opstond. Zo´n heerlijke, lichtelijk verveelde stem, hier en daar autotune/vervormd, op die bubbelende synths van Jax Jones. Lekker. 

Het eurohousehitje 'Prada'' in eenzelfde soort groove. Eurohouse waar je, ook al wil je niet, op moet dansen. Lichter dan lichtgewicht, maar daar is - op zijn tijd- niks tegen.

Ze heeft eindelijk, na heel lang vechten eindelijk de erkenning gekregen die haar toekomt. Staat nu volledig op eigen benen, onder haar eigen naam, mag nu haar eigen koers uitzetten, hoeft zich niet meer te onderschikken of onder andermans vlag te varen. Ben heel benieuwd waar dat heengaat met haar. Ik volg haar graag. The thrill has only just begun!!!

15. Zoals het was...

 ´t Is niet meer zoals het was. 
Een goed lied om mee wakker te worden. Want het is weer een nieuwe dag, die alle voorgaande naar voorgoed voltooid verleden tijd heeft geschoven. 

Wat wordt dat synth-riedeltje, waarmee het nummer opent, heerlijk, haast gewichtsloos voortgestuwd naar de conclusie: "...as it was...".
Je voet vindt nergens vaste grond in deze muziek, het zweeft en huppelt zonder de aarde te raken. Zonder zware bassen of drums met alleen de stem van Harry Styles en synthesizers zweeft de muziek als een roze ballonnetje tegen een strakblauwe lucht. Alsmaar verder. En verder. Zal het eeuwig door blijven zweven? Zal het knappen omdat het te dicht bij de zon komt? Of zal het ineenschrompelen en als een loos flubbertje rubber toch ooit nog op de grond belanden?

Ik volg fenomenen als Taylor Swift en Harry Styles niet echt/echt niet omdat hun muziek mij niet aanspreekt. Ik ben 74 dus dat hoeft ook niet, ik behoor niet tot de doelgroep.
Te gladjes zijn ze naar mijn smaak. Algoritmemuziek.
Glad en spiegelend als een zojuist opgespoten ijsbaan is ook dit liedje van die leuke "voor elk wat wils"-Harry Styles maar deze song sprong er toch gunstig uit toen ik zijn hits eens even langsliep. 

Het deed me meteen denken aan de Pet Shop Boys, ook zo bedrieglijk lichtvoetig. ook een lichte stem op een bedje van synthesizers. En teksten die je niet verwacht op zulke muziek.

Toverbalmuziek. Of om het naar deze tijd te tillen: XTCmuziek. Je wordt er happy van.

OK Har, doe nog maar een keertje: .''..As it was...''. For old times' sake.

14. Liedje voor een grijze dag

          

Bewolkt na regen- 비 온 뒤 흐림- Bi on dwi heurim.

16°C
Neerslagkans: 44%
Luchtvochtigheid: 87%
Wind: 24 km/h
Bewolkt na regen, `n herfstige dag in juli.

''My sky is cloudy after the rain
I'm grumpy about the dark clouds
Pounding in my chest
Loneliness in the air sighs
It is cloudy after the rain''

Zo glijdt deze zomer voorbij, van de ene dag naar de andere: bewolkt na een bui. Het klaart heel even op af en toe maar dan brengt een stormachtige zuidwester weer een nieuwe lading grijs.

Deze song van B.I zit dan ook in mijn hersens verankerd. "Oh, het is weer ´bi on dwi heurim´" verzucht ik elke dag en hoppa, daar klinkt het liedje "Gray" weer in mijn hoofd. Het is bepaald geen rot liedje om in je hoofd te hebben maar een zonnetje erbij zou helemaal niet verkeerd zijn.
Grijs is saai, grijs neemt geen stelling, grijs is de kleur van het midden, het compromis, precies tussen zwart en wit in. Grijs, mijn minst favoriete kleur...oh nee, eigenlijk is dat oranje.

zo
18° 12°  ma21° 16° di27° 17°  wo22° 14°  do 21° 13°    vr19° 13° za18° 13°  zo19° 13°

Komende week dus nog meer 'bi on dwi heurim'...

Maar wacht: ergens volgende week gaat het gebeuren: het wordt heel even zomer!! Wel goed opletten dat je het niet mist want na twee dagen is het alweer voorbij! Leg de zonnebrand, het badpak  en de handdoek maar vast klaar, dan hoef je er geen seconde van te missen!

13. Who the F#%$ is SZA?

Zij killde Bill, SZA. En zijn vriendin.

SZA.
Uit te spreken als sizzah. Ze noemt zichzelf zo als eerbetoon aan RZA en GZA van de Wu-Tang Clan- herinnert zich hen nog? Spraakmakende hiphopcrew uit de jaren negentig met leden genaamd GZA & RZA, Ol' Dirty Bastard, Raekwon, U-God- to name but a few...

SZA??? Afsluitende hoofdact op Glastonbury 2024!??
Citaat BBC: ''...billions of streams under her belt, the 34-year-old is one of the most-listened to artists on the planet. Her 70 million monthly Spotify listeners put her within touching distance of fellow headliners Coldplay.''
Oh! Daar selecteren ze dus op, de programmeurs van Glastonbury: hoeveelheid streams! Aha! Hadden ze beter Joost Kleine in kunnen huren. Meer streams en leuker ook nog.

In de U.S.A & op Spotify kennelijk dus al een grote, hier trok men zijn wenkbrauwen op? Nooit van gehoord. Ik was gelukkig de enige niet. Nou ja, "Kill Bill" heb ik kennelijk wel eens horen langskomen, want dat kon ik zo meezingen. Goed 'hookje': "I just killed my ex..." want dat zong vanmorgen weer rond in mijn kop. 

Vaak heb ik tegenwoordig wat betreft (westerse) popmuziek last van een sterk `Seen it all, heard it all' gevoel, zucht ik eens diep en ga door met mijn leven.

Bij haar heb ik dat ook. Want SZA bleek alweer zo'n van ellenlange nepnagels voorziene dame, heur supersized borsten uit een maatje S korsetje puilend. Merkwaardig gestyled, denk Victoria's Secret 'langeray' boven uit hun krachten gegroeide Uggs. Grof in de opgespoten mond. Muziek zo glad dat je je nek erop breekt, glimmend en karakterloos als ware het geproduceerd door AI en een kunststofachtig kindstemmetje, waar er zoveel van zijn nu. Aardig liedje hoor, dat ''Kill Bill'' maar teveel eer om daar Glastonbury mee af te mogen sluiten. Ook nog in een, net als haar kledij, wonderlijk smakeloos decor ronddartelend, dat mijn levensgezel de opmerking ontlokte dat het wel de Droomvlucht leek. U weet wel: uit de Efteling. K3=SZA1.                                          

                                                                           Mwah.

                                        Ladidadida ladidadiday, voor mij is het geen blijvertje. 

                                             Vooruit, even dan, als een ' liedje van de dag'. 

                                                                     Alleen deze dag.